Robert Long, bürgerlich Jan Gerrit Bob Arend Leverman (* 22. Oktober 1943 in Utrecht; † 13. Dezember 2006 in Antwerpen) war ein niederländischer Liedermacher.
Jan Leverman absolvierte nach der Schule eine Ausbildung zum Schaufensterdekorateur und sang nebenbei in einer Amateurband, deren Musik beeinflusst war vom Beat und den frühen 1960er Jahren. Seine Unit Gloria hatte Erfolg mit niederländischen Schlagern. Dies war ihm jedoch zu langweilig, und er begann, seine eigenen Texte zu schreiben. Leverman nannte sich fortan aufgrund seiner Körperlänge von 1,92 m Robert Long und hatte Anfang der 1970er Jahre erste Erfolge als Liedermacher. Seine erste Langspielplatte veröffentlichte er in den Niederlanden 1974. Sein Erfolg in Deutschland begann 1981 mit seiner zweiten deutschsprachigen LP Homo Sapiens. Seine niederländischen Texte wurden von Michael Kunze ins Deutsche übertragen. Long schrieb außer den Texten auch die Musik selbst und arbeitete mit dem erfolgreichen Komponisten und Arrangeur Erik van der Wurff zusammen.
Robert Long stand von Beginn seiner Karriere an offen zu seiner Homosexualität. Seine Texte sind weitgehend autobiografisch inspiriert.[3] Seine größten Erfolge hatte er in Deutschland zu Beginn der 1980er Jahre mit Liedern wie Feste Jungs, Wenn man mich mal fragen würde und Tolerant. Feste Jungs wurde auch von Katja Ebstein aufgenommen für ihr Album He du da. Weiterhin sang er die Titelmelodie der Fernsehserie Q & Q und die niederländische Titelmelodie der Kinderserie Gummibärenbande.
Nachdem erst wenige Tage zuvor bekannt gegeben worden war, dass er nicht mehr lange zu leben habe, starb Robert Long 2006 an einer Krebserkrankung.
Robert Long, pseudoniem van Jan Gerrit Bob Arend (Bob) Leverman (Utrecht, 22 oktober 1943 – Antwerpen, 13 december 2006) was een Nederlands zanger, schrijver, componist, cabaretier en radio- en televisiepresentator.
Long werd geboren in Utrecht, maar groeide op in Ederveen. Zowel hij als zijn gescheiden moeder kwamen regelmatig in aanvaring met de veelal orthodox-protestante dorpsbewoners. Dat werd er niet beter op toen Long openlijk voor zijn homoseksualiteit uitkwam. De weerstand die zijn geaardheid in zijn omgeving opriep, werd uiteindelijk de drijfveer voor zijn artistieke verzet. Hij uitte deze periode in het album Homo sapiens met gelijkluidende titelsong en het liedje Perebloesem op het album Nu.
Aanvankelijk bracht Long enkele Engelstalige singles uit. Na een demo, waarop Long enkele eigen Nederlandstalige liedjes zong, werd hij in contact gebracht met arrangeur Erik van der Wurff. Onder de leiding van John Möring nam Long zijn eerste solo-lp Vroeger of later (1974) op. De liedjes kenmerkten zich door hun maatschappijkritische teksten, waarin met ironie de Amerikaanse politiek en de Nederlandse maatschappij behandeld werden. Bij zijn besluit om over te stappen op Nederlandstalig repertoire speelde een rol dat Long’s Engelstalige solocarrière maar moeizaam van de grond kwam.[bron?] Pas toen hij een langspeelplaat maakte met Nederlandse teksten, steeg hij in korte tijd naar de hoogste regionen van de albumhitparades.
Van zijn eerste Nederlandstalige album Vroeger of later werden uiteindelijk meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. Het behoorde achtereenvolgens 118 weken bij de best verkochte albums, waarvan drie keer op de eerste plaats. Ook van zijn tweede album Levenslang, met daarop het nummer Thorbeckeplein, gingen enkele honderdduizenden over de toonbank. In 1977 ontving hij de eerste van zes Edisons.
Robert Long (22 October 1943 in Utrecht as Jan Gerrit Bob Arend (Bob) Leverman – 13 December 2006 in Antwerp) was a Dutch singer and television presenter.
Under the stage name “Bob Revel“ he founded the band The Yelping Jackals in 1963. In 1967 he moved to another band, called Unit Gloria (at that time using the name Gloria). In 1971 he began to sing solo, under the name “Robert Long“, a reference to his height. Only a year later he left Unit Gloria to concentrate on his solo career. He started singing in English, but not long after that he also began to sing self-written songs in Dutch. His Dutch songs were critical of Dutch society and of American politics. Of his first Dutch album in 1974, Vroeger of Later (Sooner or Later) more than half a million records were sold and continued to be a best seller for 118 consecutive weeks. During this period the album reached the top of the charts three times. Also his second album Levenslang (Lifelong) scored well with sales of more than 300,000.[1] In 1977 he was awarded the first of a total of six Edison Music Awards. During the 80s he scored a top 10 hit in the Netherlands with his song “Iedereen doet ’t“ (Everybody does it). Subsequent albums also sold well.
In the late 80s Long appeared on television presenting a show called Mijn geheim (My secret). Despite this new career he received some negative reactions, although the show itself was successful.